روانشناسی دین از دیدگاه یونگ

یونگ:" وی مدافع دین است ومعتقد است دین برای جامعه ضرورت دارد وپدیده ای شفابخش است.

دین یکی از قدیمی ترین وعمومی ترین تظاهرات روح انسانی است. 

به باور یونگ، دین دارای نیرویی برتر است که در همه ی اعصار، مردم را بر آن داشته به آنچه نااندیشیدنی است، بیندیشند،

بزرگ ترین رنج ها رابرخود تحمیل کنند تا به اهدافی که لازمه ی کسب تقدس است، نائل آیند. 

دین همان قدر واقعی است که گرسنگی و ترس از مرگ میان فعالیت های معنوی انسان از همه قوی تر واصیل تر است.

دین یک رابطه‌ ی درونی با عالی ترین ونیرومند ترین ارزش ها، خواه مثبت یا منفی، است. این رابطه می تواند ارادی یا غیر ارادی باشد. 

یکی از تعابیر یونگ در تفسیر دین، اتصال به لایتناهی است که انسان را از محدودیت ها وبیهودگی، نجات می بخشد. 

خاستگاه دین، ضمیر ناهشیار جمعی است که حاوی کهن الگوهای متعدد از جمله خداوند است:اگر از خدا به عنوان کهن الگو سخن بگوییم، در مورد طبیعت واقعی او چیزی نمی گوییم بلکه چنین می فهمانیم که خداوند در آن قسمت از روان ما که نسبت به خود آگاهی قدیم است، از قبل جایی داشته، از این رو نمی توان او را اختراع خود آگاهی بشمار آورد.

ما او را نه دور می کنیم نه محو، بلکه ما اورا به خود نزدیک می کنیم. 

ناهشیار، منشا دین و مقر وماوای تصویر خداست وفردانیت زندگی در خداست یعنی بشر هیچ گاه قادر نیست بدون خدا مبدل به یک کل شود. "

از نظر یونگ، کهن الگوها قلمرو دین هستند و از راه، رویا نمایان می شنود.  

           

         

                     منبع:سایت sid- اقدس باقری پور-